Adelaar
Door: Dre
Blijf op de hoogte en volg Andrea
26 April 2010 | India, Srinagar
Gister een rustige dag. Lekker uitgeslapen en na het ontbijt heerlijk op het dak van de Houseboot gelegen in de zon. Bijkomen van gisteren.
Hier in de Himalaya zijn erg veel vogels maar de meest indrukwekkende tot nu toe is de adelaar. Hij is niet zo groot als de amerikaanse maar een spanwijdte van 1,5 meter haalt hij wel. Het kenmerkende geluid van de adelaar klinkt regelmatig over het water. Het is best heet in de zon en mijn tweede boek ( van de drie) is bijna uit.
6 miljoen slagen heb ik in een zucht uit gelezen. Wat een verhaal.
Na een pot thee op weg (op water eigenlijk) met de shikara( de boottaxi). We hebben een tocht gemaakt over het meer.
Het meer waar de meeste Houseboots liggen in het Dal lake.
Naast dit meer ligt het veel kleinere Nagin lake. Hier liggen een stuk minder houseboots. In dit meer zijn de drijvende tuinen. Deze bestaan zowel uit bloemen als uit groenten.
Die bestaan uit pollen gras die in het water drijven. Ze hebben geen verbinding met de grond en je kunt er ook niet op staan want dan zinkt het.
Het gras hebben ze kort gewiekt en hierop wordt een hele berg met wier gelegd. Het wier groeit hier vol op de bodem van de twee meren. Dit wordt met een lange stok geoogst en in de boot gegooit. Soms zitten de bootjes zo vol dat ze bijna zinken. Mijn gids zegt : " kwestie van door roeien" . Door dat wier op een bergje te leggen op de drijvende graspol onstaat er een soort pot. Hierop planten ze de groente. Door het gebruik van het wier is watergeven gedurende de groeiperiode niet nodig. ( scheelt weer werk )Zo kun je dus groente verbouwen als er weinig tot geen beschikbare landbouwgrond is aan de wal.
De tocht voerde verder door het oude stadsdeel van Srinagar. Met verbazing heb ik gekeken naar de huizen in dit deel van de stad. Er is ooit een minister geweest die een wet heeft gemaakt dat alleen moslim mensen grond mogen bezitten in Kashmir. Daar toen de hoofdmoot van de bevolking Boedist was, heb je best een uitdaging. Ook hier weer de vindingrijkheid van mensen!!!. Ga naar het meer en sla er een paar palen in. Bouw daar een " huis " op en in de loop van de tijd slipt het water tussen de palen dicht. ( met afval voornamelijk ). Zo heb je toch vaste grond onder je voeten.
De wet is er inmiddels niet meer maar de woningen nog wel.
Na de boottocht genoten van een lunch bestaande uit Kashmir frietjes. met een omelet en gebakken tomaat. Daarna weer lekker op het dak gezeten en genoten van de zon voor zolang het duurde.
Vanuit de bergen is er zwaar weer opkomst maar het leverd wel een paar mooie plaatjes op. Toen maar naar binnen en met de gierende wind om de boot mijn tweede boek uitgelezen.
Ik geniet wel van een dag geen militairen en geen checkpoints, geen getoeter van auto`s alleen maar de roep van de adelaar.
Morgen mijn laatste dag in Kashmir. Vroeg op de bus en daarmee 12 uur lang rijden over een afstand van 500 kilometer naar Jammu???? Zal best wel weer een avontuur worden. Dan met de trein naar Delhi. Vanaf Jammu hoop ik op bereik te hebben met mijn telefoon. Kan ik weer SMS`en.
Zoals ik al aangaf in mijn vorige verslagen heeft Kashmir mij diep geraakt. Zowel door de inmense schoonheid als door de diepe ellende.
Met mij gaat alles goed en heb inderdaad de reis van mijn leven en ik weet dat ik hier naar terug wil. Ooit, over een paar jaar. Bedankt voor alle lieve berichtjes. Voelt heerlijk dus graag doorgaan. Ook de kaartjes zijn helemaal top.
Dikke kus
Hier in de Himalaya zijn erg veel vogels maar de meest indrukwekkende tot nu toe is de adelaar. Hij is niet zo groot als de amerikaanse maar een spanwijdte van 1,5 meter haalt hij wel. Het kenmerkende geluid van de adelaar klinkt regelmatig over het water. Het is best heet in de zon en mijn tweede boek ( van de drie) is bijna uit.
6 miljoen slagen heb ik in een zucht uit gelezen. Wat een verhaal.
Na een pot thee op weg (op water eigenlijk) met de shikara( de boottaxi). We hebben een tocht gemaakt over het meer.
Het meer waar de meeste Houseboots liggen in het Dal lake.
Naast dit meer ligt het veel kleinere Nagin lake. Hier liggen een stuk minder houseboots. In dit meer zijn de drijvende tuinen. Deze bestaan zowel uit bloemen als uit groenten.
Die bestaan uit pollen gras die in het water drijven. Ze hebben geen verbinding met de grond en je kunt er ook niet op staan want dan zinkt het.
Het gras hebben ze kort gewiekt en hierop wordt een hele berg met wier gelegd. Het wier groeit hier vol op de bodem van de twee meren. Dit wordt met een lange stok geoogst en in de boot gegooit. Soms zitten de bootjes zo vol dat ze bijna zinken. Mijn gids zegt : " kwestie van door roeien" . Door dat wier op een bergje te leggen op de drijvende graspol onstaat er een soort pot. Hierop planten ze de groente. Door het gebruik van het wier is watergeven gedurende de groeiperiode niet nodig. ( scheelt weer werk )Zo kun je dus groente verbouwen als er weinig tot geen beschikbare landbouwgrond is aan de wal.
De tocht voerde verder door het oude stadsdeel van Srinagar. Met verbazing heb ik gekeken naar de huizen in dit deel van de stad. Er is ooit een minister geweest die een wet heeft gemaakt dat alleen moslim mensen grond mogen bezitten in Kashmir. Daar toen de hoofdmoot van de bevolking Boedist was, heb je best een uitdaging. Ook hier weer de vindingrijkheid van mensen!!!. Ga naar het meer en sla er een paar palen in. Bouw daar een " huis " op en in de loop van de tijd slipt het water tussen de palen dicht. ( met afval voornamelijk ). Zo heb je toch vaste grond onder je voeten.
De wet is er inmiddels niet meer maar de woningen nog wel.
Na de boottocht genoten van een lunch bestaande uit Kashmir frietjes. met een omelet en gebakken tomaat. Daarna weer lekker op het dak gezeten en genoten van de zon voor zolang het duurde.
Vanuit de bergen is er zwaar weer opkomst maar het leverd wel een paar mooie plaatjes op. Toen maar naar binnen en met de gierende wind om de boot mijn tweede boek uitgelezen.
Ik geniet wel van een dag geen militairen en geen checkpoints, geen getoeter van auto`s alleen maar de roep van de adelaar.
Morgen mijn laatste dag in Kashmir. Vroeg op de bus en daarmee 12 uur lang rijden over een afstand van 500 kilometer naar Jammu???? Zal best wel weer een avontuur worden. Dan met de trein naar Delhi. Vanaf Jammu hoop ik op bereik te hebben met mijn telefoon. Kan ik weer SMS`en.
Zoals ik al aangaf in mijn vorige verslagen heeft Kashmir mij diep geraakt. Zowel door de inmense schoonheid als door de diepe ellende.
Met mij gaat alles goed en heb inderdaad de reis van mijn leven en ik weet dat ik hier naar terug wil. Ooit, over een paar jaar. Bedankt voor alle lieve berichtjes. Voelt heerlijk dus graag doorgaan. Ook de kaartjes zijn helemaal top.
Dikke kus
-
26 April 2010 - 08:09
Bianca:
Hoe kun je op het dak van de house boat liggen met 40 graden? Ik weet zeker dat we straks weer duo penotti zijn hoor!! Oh ja, ik wil graag het boek met die miljoen slagen lenen... Sterkte met de reis morgen! KUS -
26 April 2010 - 11:09
Saskia:
Wauw, wat een verhalen allemaal. Je bent echt in een totaal andere wereld...
Hier ben ik nog steeds druk met Soula (liefje, schatje!! Pfff.... Geniet er maar lekker van.
Ben ook heel benieuwd naar de foto's. Maar die komen zeker later wel he!
Doei doei -
26 April 2010 - 17:52
Mam:
Hoi Dre
Vast wel lekker even zo,n rustig dagje.Ja, dat wordt lachen in die bus. Ik zou maar op een kussen gaan zitten en een bult op je hoofd ivm.stoten tegen het plafond, daar moet je ook niet raar van opkijken! Maar een ervaring is het wel.Hier ook alles goed en ook een zonnetje erbij.Ga je nog naar Varanasi? Moet je echt gaan zien!!
Nou, veel liefs van mij.
-
26 April 2010 - 18:38
Willemien:
Hee meis,
wat een heerlijkheid om jou berichten te lezen. Prachtig dat je zoveel mee maakt, en prachtig dat wij op die manier ook even een moment vakantie op een dag hebben. Hoop je snel weer te zien als je terug bent!
KUS -
26 April 2010 - 18:52
Henk En Liesbeth:
Afgelopen vrijdag bericht van Rick gehad en telefoon, ook die heeft het geweldig naar zijn zin, met de jongens. We hopen dat jullie beide veel foto's maken, zodat wij en ook jullie zelf er nog van na kunnen genieten. Zo'n dagje rust er tussen is ook wel goed voor het verwerken van alle indrukken. De verjaardag van opa was ook heel gezellig en gelukkig heel mooi weer we konden de hele dag buiten zijn
Veel liefs van ons beiden. Liesbeth -
26 April 2010 - 19:55
Tedje:
Vind het mooi dat Kashmir nu wel beter toegankelijk is geworden, vergeleken met 10 jaar geleden. Ik heb gelezen dat in het grensgebied ook wapen- en drugshandel is. Wellicht ook vandaar de vele controle posten.
Hoe is het eten daar?
Nog heel veel plezier zus!! -
26 April 2010 - 20:58
Vera:
Volge je verhalen. Wat zal je een indrukken opdoen!Goede reis verder en pas goed op jezelf!
-
27 April 2010 - 12:17
Tedje:
Zat nog even naar je foto in de taxi te kijken. Maar wat lijk jij in je gezicht toch op ma. Ongelooflijk!!
Dus nog even wachten en dan ga je ook zweefvliegen en parachute springen.
Geniet ervan! -
27 April 2010 - 21:37
Peter:
Dus er is een land waar ze nóg meer moeraslandschap hebben dan wij! :D
Enne... als je straks weer terugbent, ga je toch geen vogelspotter worden hè! Hihihi
Geniet lekker verder lieverd!
X -
05 Mei 2010 - 13:14
Rick:
Ik las dit verslag pas toen ik al weer thuis was. hoe heb ik hem kunnen missen tussen 60 andere emailtjes.
Maar moet best een indrukwekkende adelaar zijn, hij ziet er op de foto tenminste geweldig uit.
heb je een poging gedaan om op de gras pollen ste gaan staan, die bergen met wier zien er namelijk best zwaar uit.
Kus Rick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
