Tweestrijd
Door: Dre
Blijf op de hoogte en volg Andrea
24 April 2010 | India, Srinagar
Bib: ik heb de liefde van mijn leven gevonden!!!!!
Vandaag grenzen verlegd... een heleboel......misschien wel meer dan dat goed is.
Vroeg op... 5 uur de wekker, 6 uur in de auto, 7 uur daar.
Waar is daar???? een berg waarvan ik op dit moment de naam niet meer weet. Het is de meest westerlijke berg hoger dan 8000 meter in de Himalaya. Hij is de eerste keer beklommen in 1953.
Wat is het plan......om van 3900 meter naar de 4600 meter te lopen. Hoger kan niet zonder alpine uitrusting en de gletser waar je dan over heen moet is erg onbetrouwbaar.
Voor deze dag heb ik pen en papier meegenomen en hier volgt nu wat ik heb geschreven toen ik er was.
Het is misschien een beetje warrig maar goed:
"Voor deze plek en voor deze plek aleen heb ik pen en papier meegenomen.
Zo overweldigend!!!!
Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn gezicht.
Na een uur hobbelen in onze susuki Carry en ongeveer 20 km te hebben gelopen om 700 meter hoger te komen op deze plek. Voor mij nu even de mooiste plek op aarde. Met deze wandeltocht heb ik echt mijn grenzen verlegd. Door de hoogte van 4600 meter is het ademen een stuk lastiger dan dat ik normaal gewend ben. Spieren verzuren veel sneller en door de hoogte moet je ook veel drinken en dus alles mee sjouwen.
Mijn gids ( ik heb hem maar Hans genoemd, hij had een Honda jas aan )is een man van 42 jaar.Hij doet dit 5 dagen in de week en heeft er duidelijk minder moeite mee dan ik.
Een paar keer echt gedacht dat ik het niet zou kunnen maar door een paar tellen rust te pakken toch weer verder. Het hoogste punt hier is 8556 meter boven de zeespiegel maar ik vind dit ver genoeg.
Misschien ooit nog naar het basiskamp van de K2 maar voorlopig doe ik het hier maar mee.
Het is hier uitgestorven stil. Op deze plek komen in het toeristenseizoen max 15 mensen per week!!!!!. Je hoort hier alleen het ruisen van het smeltwater dat voorbij raast.
Ik ben nog nooit zo moe geweest, alles doet me pijn. Mijn voeten zijn drijfnat van de sneeuw en koud( had ik nou toch maar mijn gewone bergschoenen meegenomen ipv mijn tropenschoenen) De rest van de temperatuur is prima. Het waait nauwelijks en de zon schijnt stralend. Temperatuur ongeveer 7 gr.
Door de combinatie van adrenaline en het tekort aan zuurstof lijkt het net als of ik gezopen heb......HEERLIJK!!!
Na elke 5 stappen is mijn hele lijf verzuurd en elke ademhaling kost moeite.... ik denk dat ik morgen spierpijn heb in mijn longen ( als dat kan )
De lunch die ik mee heb laten we maar even voor wat het is. Mijn ontbijt ben ik al verloren na 15 kilometer lopen.
Hans ( mijn gids) heeft een thermoskan Chai thee mee en dat doet wonderen.
Nu opmaken voor de weg terug... zal vast een stuk gemakkelijker gaan.... bult af. "
Zoals ik van te voren al aangegeven heb een beetje warrig.De tocht naar beneden ging inderdaad een stuk gemakkelijker en viel best mee.
Toen terug naar Srinagar.
Kashmir heeft mij geraakt, erg diep geraakt. Waarschijnlijk dieper dan dat ik nu wil en kan toegeven aan mezelf.
Vandaag grenzen verlegd... een heleboel......misschien wel meer dan dat goed is.
Vroeg op... 5 uur de wekker, 6 uur in de auto, 7 uur daar.
Waar is daar???? een berg waarvan ik op dit moment de naam niet meer weet. Het is de meest westerlijke berg hoger dan 8000 meter in de Himalaya. Hij is de eerste keer beklommen in 1953.
Wat is het plan......om van 3900 meter naar de 4600 meter te lopen. Hoger kan niet zonder alpine uitrusting en de gletser waar je dan over heen moet is erg onbetrouwbaar.
Voor deze dag heb ik pen en papier meegenomen en hier volgt nu wat ik heb geschreven toen ik er was.
Het is misschien een beetje warrig maar goed:
"Voor deze plek en voor deze plek aleen heb ik pen en papier meegenomen.
Zo overweldigend!!!!
Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn gezicht.
Na een uur hobbelen in onze susuki Carry en ongeveer 20 km te hebben gelopen om 700 meter hoger te komen op deze plek. Voor mij nu even de mooiste plek op aarde. Met deze wandeltocht heb ik echt mijn grenzen verlegd. Door de hoogte van 4600 meter is het ademen een stuk lastiger dan dat ik normaal gewend ben. Spieren verzuren veel sneller en door de hoogte moet je ook veel drinken en dus alles mee sjouwen.
Mijn gids ( ik heb hem maar Hans genoemd, hij had een Honda jas aan )is een man van 42 jaar.Hij doet dit 5 dagen in de week en heeft er duidelijk minder moeite mee dan ik.
Een paar keer echt gedacht dat ik het niet zou kunnen maar door een paar tellen rust te pakken toch weer verder. Het hoogste punt hier is 8556 meter boven de zeespiegel maar ik vind dit ver genoeg.
Misschien ooit nog naar het basiskamp van de K2 maar voorlopig doe ik het hier maar mee.
Het is hier uitgestorven stil. Op deze plek komen in het toeristenseizoen max 15 mensen per week!!!!!. Je hoort hier alleen het ruisen van het smeltwater dat voorbij raast.
Ik ben nog nooit zo moe geweest, alles doet me pijn. Mijn voeten zijn drijfnat van de sneeuw en koud( had ik nou toch maar mijn gewone bergschoenen meegenomen ipv mijn tropenschoenen) De rest van de temperatuur is prima. Het waait nauwelijks en de zon schijnt stralend. Temperatuur ongeveer 7 gr.
Door de combinatie van adrenaline en het tekort aan zuurstof lijkt het net als of ik gezopen heb......HEERLIJK!!!
Na elke 5 stappen is mijn hele lijf verzuurd en elke ademhaling kost moeite.... ik denk dat ik morgen spierpijn heb in mijn longen ( als dat kan )
De lunch die ik mee heb laten we maar even voor wat het is. Mijn ontbijt ben ik al verloren na 15 kilometer lopen.
Hans ( mijn gids) heeft een thermoskan Chai thee mee en dat doet wonderen.
Nu opmaken voor de weg terug... zal vast een stuk gemakkelijker gaan.... bult af. "
Zoals ik van te voren al aangegeven heb een beetje warrig.De tocht naar beneden ging inderdaad een stuk gemakkelijker en viel best mee.
Toen terug naar Srinagar.
Kashmir heeft mij geraakt, erg diep geraakt. Waarschijnlijk dieper dan dat ik nu wil en kan toegeven aan mezelf.
-
24 April 2010 - 16:51
Peter:
Zie je wel... stoer wijf! ;) -
24 April 2010 - 18:05
Bianca:
Volgens mij heb je het leven beklommen, diepe dalen en hoge bergen! Ik krijg bijna spijt dat ik niet meegegaan ben! Kus!
Liefs Bieb -
25 April 2010 - 07:04
Henk:
Ik neem m'n petje voor je af !!!! -
25 April 2010 - 07:42
Mam:
WHOW en nog eens WHOW!!!!
Geweldig goed van je!
Pas ook een beetje op jezelf en geniet enorm.
Dikke kus -
25 April 2010 - 09:49
Gerda:
Indrukwekkend al je reisverhalen (Wauw). Stoer hoor al je ondernemingen!! -
26 April 2010 - 19:46
Tedje:
Lieve zus,
Zie je nou dat bergwandelen indrukwekkend is? De lucht, het haast buitenaardse landschap, etc. Mooi zus. En straks wil je niet meer anders.
En boven aan de berg heb je uitgebreid kennis met jezelf kunnen maken. En daar weer naar beneden, "wie is u?"
Toppie zus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
